Günümüz diş hekimliği dünyasında en çok gelişim gösteren tedavi seçeneklerinden biri de implant tedavisidir. Dental implantlar; titanyum yapıda, diş kökü görevi gören yapılar olarak tanımlanabilir.

Dental implant tedavisinin diş eksikliğini onarmak için uygulanan diğer tedavilere kıyasla en önemli avantajı; komşu dişlere herhangi bir müdahale gerekmeksizin uygulanabilmesidir.

Dental implant uygulamaları;

Bir veya daha fazla diş eksikliği varlığında, iskeletsel gelişimin tamamlandığı tüm hastalar için planlanabilir.

Az sayıda diş eksikliğinde komşu dişler zarar göremeden sabit restorasyonlar uygulanmasında,

Ön dişlerin olduğu arka bölgede köprü için destek olacak diş eksikliği olan hastalarda, hareketli protezlere alternatif sabit köprü uygulamalarında,

Tüm dişlerini kaybetmiş fakat hareketli protez kullanmak istemeyen hastalarda sabit tüm çene köprü uygulamalarında,

Sabit implantüstü restorasyonların yapılmasına imkân olmayan tamamen dişsiz hastalarda ise, hareketli protezlerin stabilitesinin ve kullanım konforunun arttırılması amacıyla, dental implant uygulamaları tercih sebebi olmaktadır.

Radyografik ve klinik muayeneler sonucunda hastanın var olan durumu tespit edilir. İhtiyaçları ve beklentileri de göz önünde bulundurularak her hastaya özel bir planlama yapılır.

İmplantın çap ve boy olarak belli bir kemik hacmine ihtiyacı vardır. Bu yeterli kemik hacminin varlığını tespit edebilmek sadece klinik muayene ile mümkün olmamakta görüntüleme

tekniklerine ihtiyaç duyulmaktadır. Bunlar rutinde panoramik röntgenler ve planlanan implant sayısına göre bölgesel ya da tüm çene tomografilerdir.

Bu görüntülerle kemik yapısı ve hacmi değerlendirilir. Eğer yeterli kemik yoksa greftleme yöntemleriyle bazı durumlarda kemik oluşumu sağlanabilmektedir.

Üst çenede en sık karşılaştığımız durum ise sinüs lifting dediğimiz sinüs zarının kaldırılarak greft uygulamasıyla implantın yerleştirilebilmesi seçeneğidir. Bu uygulama farklı bir yazımızda detaylı olarak anlatılacaktır.

İmplant uygulaması sanılanın aksine hastanın sistemik hastalıkları kontrol altında olduktan sonra rahatça uygulanabilmektedir. Örneğin düzenli takibi yapılan ilaçlarını düzenli kullanan bir diyabet hastasının implant uygulaması yaptırmasında herhangi bir engel bulunmamaktadır.

Baş boyun bölgesinden radyoterapi ya da kemoterapi alan hastaların değerlendirilmesi için ilgili hekim görüşüne başvurulur.

Kan sulandırıcı özelliği olan ilaçları düzenli kullanması gereken hastalar için de, yine hekimlerinin ilaç düzenlemesi hakkındaki görüşlerine başvurulur.

Sonuç olarak; genel sağlık durumu iyi olan, sistemik rahatsızlıkları kontrol altında olan, iyi ağız bakımı yapan bireyler implant tedavisinde yüksek başarı oranına sahip olacaktır.